Een beetje vreemd. Onze vorige post had de titel: angst voor een virus, en ging over cybercrime. De angst is er nog steeds, maar nu voor een ander soort virus.

We hadden gisteren een lang gesprek met de burgemeester. En daar zat iets tussen wat mij sedertdien bezighoudt. Het lijkt alsof iedereen op dit moment zit te wachten tot alles overwaait. Iedereen ongeduldig om zo snel mogelijk terug te keren naar business-as-usual. Maar dit wordt niet business-as-usual. Dit wordt terugkeren naar een ander soort realiteit, die er eigenlijk één is die je niet wilt. Het wordt wachten op een plateau, maar vooral wachten op een vaccin. En tot zolang zullen we ons moeten aanpassen aan die nieuwe realiteit, leven met een virus dat om de hoek ligt te loeren.

Deze nieuwe realiteit zal zijn impact niet missen en precies daarom mogen we niet bij de pakken blijven zitten. We moeten ons zo snel als we kunnen aanpassen om de periode die voor ons ligt zo goed mogelijk te overbruggen.

Een aantal vragen dringen zich dan op. Goed om over na te denken:

• Hoe beveilig ik straks mezelf, mijn personeel en mijn klanten? Klanten zullen nog een tijdje bang blijven en zullen naast commerciële keuzes, ook kiezen voor plekken en handelaars die aandacht hebben voor veiligheid. Plekken waar klanten zich veilig voelen.
• Welk deel van mijn business kan ik verder digitaliseren? Hoe speel ik in op klanten die straks liever vanop afstand van mijn diensten willen gebruikmaken, of toch minstens van een deel van die diensten. Kruip in het hoofd van die klant die alle risico tot besmetting tot het minimum wil beperken. Voor ons is dat zeer bevreemdend, want we zijn gewoon aan persoonlijk contact. Het is een belangrijk stuk van onze dienstverlening en het voelt vreemd om afstand te nemen van onze klanten, maar het is wellicht precies datgene wat ook die klant van ons verwacht.
• Hoe start ik zo snel mogelijk terug op? Dat lijkt een vreemde vraag, want voor velen onder ons is het niet aan ons om dat te beslissen als we onder verplichte sluiting zitten. Maar stel je toch maar de vraag. Schiet in actie om je zaak voor te bereiden alsof ze morgen terug open moet, op een aangepaste manier. En als je er klaar voor bent, begin dan maar te duwen en te vertellen dat je terug open wilt. Dat je klaar bent voor deze nieuwe realiteit, deze vreemde overgang.
• Houd je ogen open als ondernemer voor mogelijks nieuwe opportuniteiten die deze overgang kan bieden. Een aanverwant product of dienst, waar nu meer vraag naar is.

Bovenal. Het is goed dat we vandaag wat ondersteund worden, maar vergis je niet. Kiezen voor het beroep als ondernemer is kiezen voor de ultieme mix tussen vrijheid én verantwoordelijkheid. Berust dus NIET. Ga aan de slag, bereid je voor. Steunmaatregelen zijn goed en helpen ons tijdelijk vooruit, maar het initiatief ligt bovenal bij ons. Om ons zo snel mogelijk aan te passen aan deze nieuwe wereld, aan deze nieuwe vreemde realiteit.

Als Unizo zullen we blijven initiatieven nemen en meer dan ooit stappen zetten om samen te werken. Samenwerken onder elkaar om elkaar te ondersteunen én samenwerken met overheden én lokale besturen zodat onze initiatieven ook de ondersteuning kunnen krijgen die ze verdienen.

Houd je goed en schiet in gang! Morgen moet je open.

Lard Vanobbergen